De afgelopen maanden heb ik veel vrouwen ontmoet en gesproken. Een thema dat in deze gesprekken regelmatig terugkwam dwong me om stil te staan bij de volgende vraag: Hoe komt het dat wij als vrouwen zo uitblinken in het vergelijken? Vergelijken van onszelf met de ander? Met alle gevolgen van dien. Herken je dit bij jezelf? Wellicht dat onderstaand verhaal je prikkelt en aan het denken zet.

Maaike en Mieke zijn twee goede vriendinnen. Beiden hebben een goede baan, vrienden, een heerlijk huis waar ze wonen. Kortom veel om dankbaar voor te zijn. En toch zij Maaike en Mieke ook weer heel verschillend. Maaike is vaak onder de mensen. Een veelgevraagde gast aan tafel, zit in allerlei commissies, mensen omschrijven haar als een behulpzame vrouw die met al haar gezelligheid sfeer in de groep brengt. Mieke daarentegen is vaak thuis. Bij anderen mee-eten is een uitzondering. Meewerken in één commissie is voldoende voor Mieke. En ja... hoe mensen over haar denken, dat weet ze niet. Zij vraagt er niet om en anderen vertellen het niet. Toch staat ook Mieke in haar omgeving als lieve vrouw bekend.                       

Mieke denkt in haar leven veel na over de verschillen tussen Maaike en haarzelf. Ze vraagt zich af hoe Maaike dat toch allemaal voor elkaar krijgt: Veel commissies, uitnodigingen, altijd onder de mensen. Dat in tegenstelling tot haar eigen leven. Haar eindconclusie van al deze overpeinzingen? Wat ben ik een saaie vrouw! Mieke krijgt behoefte aan inbreng van iemand anders in haar denkpatronen. Iedere week gaat ze op gesprek bij iemand om samen te zoeken naar de kracht in haar leven. Langzaam maar zeker veranderen haar gedachten en ook haar gedrag.

Na afloop van een van haar gesprekken, ontmoet ze tot haar grote verbazing Maaike in de wachtruimte: "Wat doe jij hier?" vraagt Maaike verbaasd. "Wat kom jij hier doen?" vraagt Mieke op haar beurt. Verbaasd staan ze tegenover elkaar en schieten in de lach. Maar de vraag blijft nog even in de lucht hangen. "Ik begrijp het echt niet, Mieke, "jij hebt altijd veel mensen om je heen, maakt makkelijk contact, doet altijd leuke dingen, waarom ben je dan hier?" "Maaike, dat je dat niet snapt! Jij geeft altijd perfect je grens aan, zegt; als je iets niet wilt en doet alleen de dingen die bij jou passen! Ik wilde dat ik dat ook kon. Ik kom hier elke week omdat ik geen nee durf te zeggen en daardoor elke keer zo over mijn grens leef."

Een paar vragen die je kunnen helpen om dit verhaal te plaatsen in jouw leven:

* In wie herken jij je? Ben je meer een Maaike of een Mieke?                                   

* Wat levert jezelf vergelijken met anderen je op;wat kost het je?

* Welke stap zet jij als je merkt dat het even wat minder met je gaat?                                 

* Maaike en Mieke zijn vrienden, maar weten niet van elkaars worsteling. Weten jouw vrienden wat jou bezig houdt? En wat levert je dat op?

Naar het overzicht